Kot syberyjski
Koty syberyjskie to piękne, duże i zadbane koty. Charakteryzuje się one niezwykłym temperamentem oraz inteligencją.
Kot syberyjski jest towarzyskim zwierzęciem, które lubi spędzać czas z członkami domu.W rodzinie nie ma jakichkolwiek problemów związanych z agresją czy histerią.
Historia rasy koncentruje się wokół Rosji, gdzie koty zostały opracowane do polowania na gryzonie i inne szkodniki. Koty te były później hodowane jako zwierzęta domowe i są teraz znane ze swojej inteligencji. Rasa została opracowana w Rosji pod koniec XIX wieku, kiedy po raz pierwszy została przedstawiona na wystawie w Petersburgu przez człowieka o imieniu A. V. Shishkin. Swojej kotce nazwał „Syberyjczykiem”, ponieważ pochodzi z Syberii (ta nazwa jest używana do dziś). Syberyjka szybko stała się popularna wśród ludzi mieszkających w chłodniejszych rejonach Rosji ze względu na jej ubarwienie: białe z ciemnymi plamami lub pręgami na grzbiecie i końcu ogona; ten rodzaj kolorowania pomaga drapieżnikom określić, gdzie się przed nimi ukrywasz!
Duży, masywny i silny. Kot syberyjski jest zdecydowanym liderem w tej kategorii. Jego masa ciała może przekroczyć 5 kg, a średnica pyska – 18 cm.
Bezpieczny dla dzieci, ale nie potrzebuje dużo ruchu! Kot syberyjski nie jest szalony i ma ogromne oczy, więc już z zewnątrz widać, że to kot raczej spokojny i taki pozostanie do końca swojego życia (dość długiego – 20 lat). Jego potrzeby są bardzo niewielkie: psiska na balkoniku albo balkonie i czasami specjalistyczne posiłki (białko, witamina D3) – wszystko inne możesz mu dać tylko w prezencie lub podarować sobie innemu koniowi na przykład basenik do kąpieli albo piasek do
Kot syberyjski jest kotem energicznym i niezależnym. Są bardzo cierpliwi, ciekawi i lubią dużo się bawić. Największą cechą Syberyjczyków jest to, że mają bardzo silną wolę, co oznacza, że jeśli chcesz ich wyszkolić, nie będzie to łatwe. Są przyjaźnie nastawieni do nieznajomych, ale mogą być bardziej powściągliwi w stosunku do członków rodziny, dopóki się do siebie nie przyzwyczają. Zależy to również od ich osobowości, ponieważ każdy kot ma swoje własne cechy.
Są one zdolne do uczenia się nowych rzeczy i jeśli chodzi o sposób ich poznawania świata, nie są gorsze od człowieka. Kota syberyjskiego możemy traktować jak kogoś bliskiego, ale należy pamiętać o tym, że nadal jest to zwierzę. Z tego powodu musimy postawić sprawdzone i bezpieczne granice w jego stylu i strukturze relacji z otoczeniem.